به نقل از «مشرق»

کودک اخلاقش را از مادر به ارث می‌برد یا پدر؟

تاریخ انتشار: ۲ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۹۰۲۹۷۶

در یک نوزاد به طور معمول ویژگی های خاصی متعلق به هر دو والدین وجود دارد.

به گزارش مشرق، علم ژنتیک می‌گوید فرزندان تحت تاثیر ژن‌های والدین قرار می‌گیرند. حال ژن غالب که ممکن است از سوی پدر و یا مادر باشد، تعیین کننده وضعیت جسمانی و روحی فرزند است.

اما چه چیزی از پدر و مادر به فرزندان منتقل می‌شود؟ پاسخ این سوال در ادامه آمده است:

توانایی شما برای کاهش وزن

شاید تعجب کنید اما یکی از ویژگی‌هایی که از مادر به فرزند می‌رسد، چاقی و لاغری است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در بدن دو نوع چربی وجود دارد که عبارتند از چربی قهوه‌ای خوب که باعث افزایش متابولیسم بدن می‌شوند. در نتیجه همیشه وزن ایده‌آل‌تان را حفظ می‌کنید. اما اگر چربی سفید بد در بدن زیاد شود، بیماری و چاقی را به دنبال دارد. جالب است بدانید نوع چربی از طریق مادر به فرزند منتقل می‌شود.

هوش فرزند از مادر یا پدر ؟

ویژگی دیگری که از مادر به ارث می‌برید، میزان بهره هوشی و میزان تمرکز است. طبق مطالعه‌ای که در JAMA Psychiatry منتشر شده است، اگر مادر شما دارای میزان کمتری از هورمون سروتونین باشد، احتمالا بعدها دچار اختلال بیش فعالی و یا کمبود توجه می‌شوید. ژن‌هایی که از مادر به کودک منتقل می‌شوند، بر تولید سروتونین تاثیر می‌گذارند. از سوی دیگر عملکرد هورمون سروتونین بر توانایی تمرکز و سطح هوشی تاثیرگذار است. پس با قاطعیت می‌توان گفت میزان هوش شما تحت تاثیر وضعیت جسمی مادر است.

رسیدن به سن بلوغ

از دیگر صفاتی که فرزندان از والدین به ارث می‌برند، سن بلوغ است. بلوغ با علائمی مثل تغییرات جسمی، تغییر صدا، پریود شدن و تغییرات رفتاری در نوجوانان خود را نشان می‌دهد. جالب است بدانید ژنتیک هر دو والدین بر روی زمان تغییرات جسمی و سن بلوغ فرزندان تاثیر می‌گذارد.

اگر دختران خیلی زودتر از ۱۲ سال به سن بلوغ می‌رسند، می‌تواند به خاطر ژنی باشد که از مادرشان به ارث می‌برند. همچنین بم شدن صدا و تغییرات جسمی در پسران هم از پدر به ارث برده می‌شود.

پیری زودرس یا جوان ماندن

از جمله چیزهایی که از پدر و مادر به ارث می بریم مدت زمان جوان ماندن پوست است. جالب است بدانید پیری زودرس یا جوان ماندن پوست به دلیل سطح سلولی توسط تجمع آسیب DNA میتوکندری است که از مادر به فرزند منتقل می‌شود. البته عوامل محیطی مثل قرار گرفتن در معرض نور آفتاب، سیگار کشیدن و رژیم غذایی ناسالم هم روی میتوکندری DNA تاثیر می‌گذارد.

اما به ارث بردن این ژن جهش یافته از مادر باعث می‌شود سریع‌تر چین و چروک‌ها در صورت ظاهر شود.

احساسات از کدام والد به ارث می‌رسد؟

خلق و خو هم از جمله صفاتی است که از والدین به فرزندان منتقل می‌شود. مادران از بسیاری از جهات بر روی خلق و خوی فرزندان تاثیر می‌گذارند. در اینجا منظور ما نحوه تربیت نیست. بلکه ساختار بخشی از مغز به نام «سیستم کورتیکولیمبیک» که احساسات را کنترل می‌کند و روی اختلالات خلقی مانند افسردگی تاثیر دارد، بیشتر از مادر به دختران منتقل می‌شود. پس دختران تا حد زیادی خلق و خوی خود را از مادرشان به ارث می‌برند.

منبع: بهداشت نیوز

منبع: مشرق

کلیدواژه: قیمت سلامت اخبار سلامتی کودکان کودک پدر مادر خودرو قیمت های روز در یک نگاه حوادث سلامت مادر به فرزند منتقل می شود سن بلوغ

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۹۰۲۹۷۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

زنان بدون فرزند شاد‌تر هستند یا مادران؟

حرف‌هایش را به نتیجه تازه‌ترین تحقیقات علمی ارجاع می‌دهد که کسی، اما و اگری برایش نیاورد؛ برای همین هم سفت و محکم ادامه می‌دهد و از پژوهش‌هایی علمی می‌گوید که زنانی که فرزندی ندارند، زندگی شادتر و سالم‌تری نسبت به زنانی که مادر شدن را تجربه کرده‌اند، دارند.

این بخش کوتاهی از یکی از برنامه‌های شبکه‌ای فارسی‌زبان است که به‌تازگی تعطیل شده است، اما فارغ از همه پیش‌زمینه‌ها و قصاوت‌های‌مان نسبت به اهداف این شبکه و زیر‌سؤال بردن نهاد خانواده، واقعا تحقیقات علمی چنین نظری دارند؟ زنان بدون فرزند، زندگی شادتری نسبت به مادران دارند؟ این سؤالی است که مرور برخی از پژوهش‌های علمی و گفتگو با کارشناسان این حوزه، می‌تواند به آن پاسخ بدهد! «این نتایج علمی، از کدام داده‌های به‌دست آمده حرف می‌زنند؟ کدام مادران؟ در کدام مناطق؟ با کدام ساختار شخصیتی؟» این را فیروزه روستا، متخصص و مشاور سلامت مادران می‌گوید که تحقیقاتی این‌چنینی را رد می‌کند و معتقد است که بدون شک، تعریف شادی در آدم‌های مختلف، متفاوت است: «برخی افراد، ساختار شخصیتی‌شان به‌گونه‌ای است که انرژی بالایی دارند و به‌طور کلی شخصیتی برای مادری کردن دارند؛ این افراد اگر مادر نباشند و مادری نکنند، غمگین خواهند بود. اما از طرف دیگر، برخی افراد استقلال بیشتری دارند، انرژی‌شان را از تنهایی و سکوت می‌گیرند و ممکن است با مادری کردن، آنچنان که باید، ارتباط برقرار نکنند.» در واقع خانم روستا می‌گوید که نمی‌توان خوشحالی از مادر بودن یا نبودن را به همه آدم‌ها و همه زنان ارتباط داد؛ بلکه این موضوع ارتباط مستقیمی به ویژگی‌های شخصیتی آن زن دارد. پس تحقیقاتی که همه زن‌ها یا قریب به‌اتفاق آنها را در یک دسته جای می‌دهد و راضی یا ناراضی از مادری خود می‌داند، تحقیقات جامع و کاملی نیستند و نمی‌توان به آنها استناد کرد. 
 
چیزی شبیه گرسنگی
آن‌چیزی که نمی‌توان آن را پنهان و کتمان کرد، غریزه مادری است که نه‌فقط در وجود انسان‌ها، بلکه در وجود حیوان‌ها هم به شکلی ویژه وجود دارد. موضوعی که فیروزه روستا آن را به گرسنگی و نیاز به غذا خوردن تشبیه می‌کند: «خب بر کسی پوشیده نیست که اگر انسان از نیازهایش عبور کند و به آنها پاسخ بدهد، حالش بهتر و انسان شادتری خواهد بود.» به نظر می‌رسد که اگر از منظر علمی و پژوهشی هم بخواهیم تبعات خوشحالی یا ناراحتی مادر بودن را بررسی کنیم، پاسخ دادن به نیاز و غریزه مادری، باعث می‌شود که آن زن، فردی شادتر از کسی باشد که این غریزه را نادیده گرفته استکلیشه‌ای است، اما واقعیت دارد؛ این‌که دختران از همان دوران کودکی و در بازی‌های‌شان هم همیشه نقش مادر را دارند؛ آنها برای بچه‌های کوچک‌تر از خودشان یا عروسک‌های‌شان نقش مادر را ایفا می‌کنند. اتفاقی که البته صرفا مختص به کشور ما نیست که آن را محصول سنت و فرهنگ ایران بدانیم بلکه عروسک‌بازی و مادری کردن، یک بازی بین‌المللی برای دخترانی در هرکجای این جهان است.

موضوعی که نشان‌دهنده ریشه ذاتی دختران به مادر بودن و فرزند داشتن است. این ماجرا تا آنجا پیش رفته است که حتی بهزیستی هم یکی از بند‌های قوانینش را به دختران مجردی اختصاص داده است که تمایل به فرزندخواندگی دارند؛ دخترانی که نیاز به مادری کردن در وجودشان ریشه دارد و حالا به‌هر دلیلی، شرایط ازدواج و فرزنددار شدن برای‌شان مهیا نشده‌است! حالا چه می‌شود کرد؟ بهزیستی دومین اولویت درخواست‌های فرزندخواندگی‌اش بعد از زن و شوهری که هیچ‌وقت صاحب بچه نشده‌اند را به این دختران مجرد و سپس به زن و شوهری که بچه‌ای دارند و تمایل دارند فرزند بعدی‌شان، فرزند خونی خودشان نباشد اختصاص داده است. در واقع این نیاز آن‌قدر جدی است که در اولویت دوم قرار گرفته است و اتفاقا خبر‌ها و آمار‌های به‌دست آمده نشان می‌دهد که استقبال و تقاضای دختران جوان از این قانون، بیشتر از آن چیزی که پیش از این تصور می‌شد؛ انگار که حال‌شان با داشتن بچه، بهتر است! 

این ظاهر نه‌چندان شاد!
اما چرا آنچه ما در جامعه از یک مادر می‌بینیم، چندان شاد و خوشحال به نظر نمی‌رسد؟: «واقعیت این است که انتظاری که جامعه امروز از زنان و مادران دارد، با ۴۰سال پیش فرق‌هایی جدی و اساسی دارد. زنان در چنین جامعه‌ای باید زیبا و خوش‌اندام باشند، از منظر علمی و اجتماعی، حرفی برای گفتن داشته باشند، مادری ایده‌آل باشند، از همسرشان حمایت کنند، حواس‌شان به پدر و مادرشان باشند، اوضاع خانه را همیشه در بهترین حالت خود نگه دارد و... خب همه اینها باعث می‌شود که زن، انرژی زیادی صرف کند، خسته شود و نتواند از مادری کردن که حالا به همه مسئولیت‌های قبلی‌اش اضافه شده، آن‌طور که باید لذت ببرد و شاد و خوشحال به نظر برسد.» خانم روستا می‌گوید که زنان به‌واسطه مادری کردن و مادر بودن، نیاز به حمایت‌های بیشتری از آنچه امروز در حال اجراست، دارند تا بتوانند دوباره خوشحالی واقعی و وجودی خودشان را ابراز کنند: «آن‌وقت است که می‌توانیم بگوییم مادران، به سبب پاسخ به غریزه‌شان و از طرف دیگر به‌دلیل حمایت‌هایی که از آنها می‌شود، افراد شادتری نسبت به کسانی هستند که فرزندی ندارند.»، اما این حمایت چقدر عملی می‌شود؟ به نظر می‌رسد که در روزگاری که همه دولت‌ها به سمت افزایش جمعیت می‌روند، لازم است که فکری به حال ارتباط عاطفی و پیوند عمیق و امنیتی که فرزند از مادرش می‌گیرد، بکنند. آن‌وقت است که اگر مادری بداند بعد از بچه‌دار شدن و استراحت لازم، سرکارش برمی‌گردد و صندلی‌اش برای او حفظ خواهد شد، خوشحال خواهد بود. در غیر این صورت، از مادری که همه مسئولیت‌ها بر دوش اوست، شغلش را از دست داده، بی‌خوابی می‌کشد، خسته است و... چه انتظاری برای شاد بودن داریم؟: «در این میان فراموش نکنید که بخش قابل‌توجهی از این حمایت‌های لازم، از سمت پدران و همسران است که تامین می‌شود و زمینه را برای حال خوب مادر فراهم می‌کند.»

منبع: روزنامه جام جم

باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی خواندنی‌ها